29134
Książka
W koszyku
Niewątpliwie z perspektywy dzisiejszych czasów, tak pełnych nienawiści i wrogości, austriacka wojna, stanowiąca osnowę „Soli ziemi”, może się wydawać łagodnym absurdem. Przynajmniej na odcinku znanym autorowi „Soli ziemi”. Był on w tej wojnie żołnierzem austro-węgierskiej piechoty od jesieni 1916 do jesieni 1918 roku. Podobnie jak większość jego kamratów nie czuł on żadnej nienawiści do „wrogów”, za jakich kazano mu uważać Rosjan, Włochów, Serbów i Rumunów. Przeciwnie: w czasie tej wojny zaprzyjaźnił się z rosyjskimi jeńcami, którzy w austriackich lazaretach pełnili, nieraz z poświęceniem, obowiązki pielęgniarzy. Okazywali oni wiele serca rannym lub chorym „nieprzyjaciołom”. [...] Trudno dziś zrozumieć, w imię czego żołnierze armii, w której służyłem, zwłaszcza żołnierze narodowości słowiańskich, zabijali i dawali się zabijać. Działał tu ów irracjonalny mechanizm, który starałem się pokazać w „Soli ziemi”. Myślę, że po trzydziestu pięciu latach mogę już obiektywnie o tym mówić. Wszystkie postacie tej książki, poza historycznymi, są całkowicie zmyślone, jakkolwiek w nich skupiły się charakterystyczne cechy osób, z jakimi zetknąłem się w czasie mej wojskowej służby. Józef Wittlin, „Postscriptum do «Soli ziemi» po trzydziestu pięciu latach” (1970) (źródło opisu: PIW, 1988)
Status dostępności:
Rzepiennik Biskupi
Egzemplarze są obecnie niedostępne
Olszyny
Egzemplarze są obecnie niedostępne
Turza
Egzemplarze są obecnie niedostępne
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej